رمضان پله ای برای ملاقات خدا

به احترام حلول ماه فضیلت:

رمضان پله ای برای ملاقات خدا

سکینه نوری تیرتاشی- روزنامه نگار

یک سال گذشت از آخرین افطاری که لب از روزه گشودیم و حالا دوباره رمضانی دیگر از راه رسید تا پنجره های آسمان دگر باره رو به آدمیان باز شوند و اهل ملکوت بار دگر به مهمانی سفره های پر برکت بندگی بیایند.در این ماه است که فرشتگان بر انسان سجده ای دوباره میکنند تا دلیل شرف مخلوقات بودنش را ایمانی دوباره بیاورند.رمضان که آمد آدمی با خدای خود عهدی از روی ایمان و صداقت می بندد تا از هر چه دنیاست سر باز زند و معنویت را به مهمانی سفره های دم اذان بیاورد.و تشنگی لبها و گرسنگی وجود را با معنویت سیراب کند.

سحر که می رسد صدای اذان کل شهر را از بوی اخلاص پر می کند و آدمی سر بر سجده بندگی می ساید. ستاره ها هر شب همراه با بندگان تا سحر بیدار تسبیح میزنند و ذکر میگویند تا از آدمی عقب نمانند.

و پرندگان از نجوای شبانه باز نمی ایستند انسان که اول ماه را به روزه نیت کرد ماه قسم می خورد که در چشمان  بندگان مخلص و با ایمان مهمان شود و شبها برای شب زنده داران تا سحر بتابد  هر چند به تابیدن نور ایمان مومنان شب هنگام وقت مناجات رشک برد.

رمضان ماه مهمانی خداست ماه نشان دادن درجه ای از بندگی و اخلاص که چگونه انسان میتواند از نادرستی و پستی عبور کند و به مرتبه فرشتگان دست یازد.و از آزمون بندگی سر بلند بیرون بیاید. این ماه آزمونی نهایی است برای اتمام سالی که به امور دنیویی پرداختیم و حالا باید نمره قبولی در بندگی بیابیم.

این ماه پر فضیلت فرصتی است که انسان می تواند به بعد معنوی وجود خویش بیشتر بپردازد و با محاسبه اعمال خود وجود انسانی خویش را برانداز کند و بیشتر از هر وقت دیگری به نتایج کردار و گفتار خود بیاندیشد.رمضان فرصت خوبی برای استغفار است در این ماه فرصتی مغتنم  به آدمی داده می شود که از تمامی اعمال ناپسند خود استغفار نماید و برای اتمام انجام آن راه توبه را برگزیند.خود را از حرام دور نگه دارد و راه تقوا پیشه کند و زهدو پارسایی را به کمال برساند.رمضان سرشار از ساعاتی لبریز از بوی خداست .تشنگی و گرسنگی حاصل از نیت درونی وی را با فقرای جامعه بیشتر عجین می سازد .

هر چند شاید ظواهر جامعه امروزی انسان را از یاد عقبی بیرون نگه دارد اما رمضان فرصتی برای برگشت به خویشتن است و بازنگری به اعمال سالانه ای که سپری میکند .حال که رمضان حلول کرد و ما را به مهمانی معنویت برد خوب است به این حاصل برسیم که هر آنچه را کشت باید دروید و هر آنچه از نیکی بکاری نیکی برداشت کنی و بدی همچون تلاش بی حاصلی است که جز خسران چیزی از او نزاید.

رمضان آغاز شد دست را بالا می بریم  و رو به آسمان از زلالی شب و روز های رمضان می خواهیم حق بنده ای را تضییع نکنیم و با تمسخر به فقرا ننگریم و همواره خود را کهتر از دگران بدانیم . و هر بار به خود بگوییم ای انسان اسیر در دنیا به یاد دار عمر بسی کوتاهتر از آن است که دل به ودیعه دنیا  بسپاری و از مکافات اعمال غافل شوی.