نقش رسانه ها در توسعه استانی:

بختکی  به نام توسعه نیافتگی

سکینه نوری تیرتاشی

با پایان یافتن مراسم های بزرگداشت رسانه ها و تجلیل از عملکرد یک ساله آنان بر آن شدیم تا به نقش رسانه ها در توسعه استان بپردازیم و این روند تکراری را دوباره به چالش بکشیم.

هیچ گاه اولین فردی که از دود برای رساندن پیام استفاده کرد حتی فکرش را هم نمی کرد  روزی به عنوان اولین رساننده پیام در جهان شناخته شود و رساندن پیام و یا منظوری خاص  در آینده برای آگاهی از یک اتفاق یکی از مهمترین کارکردهای رسانه ها محسوب شود. بی شک رسانه ها  می توانند در توسعه صنعتی،اجتماعی و فرهنگی جوامع  نقش موثری ایفا کنند .

 اهمیت رسانه ها در ایجاد تغییر در جوامع  امری غیر قابل انکار است. این وسایل ارتباطی می توانند  جامعه را برای رسیدن به راهی روشن در جهت توسعه یاری رسانند و این امر را  بانگاهی تخصصی و کارشناسانه به علل عدم توسعه امتداد دهند .

رسانه ها در جوامع  توسعه یافته  نشانه ای از بلوغ بالای سیاسی و اجتماعی محسوب شده  و نحوه عملکرد و برخورد آنان رابطه مستقیم با نیازها و خواسته های عمومی  جامعه دارد.این وسایل ارتباطی  باید با پرداختن به شاخص های توسعه ای  مردم را برای داشتن زندگی بهتر تر غیب نمایند و با دیدی باز و منطقی  علل  عدم توسعه یافتگی را بررسی و برای افکار عمومی آشکار سازند.

 وسایل ارتباطی حتی می توانند در ساختارهای جوامع تغییراتی را ایجاد کرده و ساختارهای اجتماعی ،فرهنگی و سیاسی را به تغییراتی اساسی دچار سازند . این ابزار اطلاع رسانی  رابطه مستقیمی با توده مردم و افکار عمومی دارند و در جهت دهی  این افکار نسبت به حاکمیت ها،نظام ها و دولت ها نقش پررنگی را ایفا می کنند.

هر چند گذر زمان و گذشتن جوامع از فصل های توسعه ای  و بلوغ فناوری  تغییرات اساسی  را در وسایل ارتباطی و جمعی ایجاد می کند اما تا کنون رسانه ها و ابزارهای ارتباطی نشان دادند با انعطاف و نفوذ پذیری  همراه با این تغییرات پیشرفت کرده و مخاطبان خود را نیز در زمان همراهی می کنند.

مازندران از تعداد زیادی رسانه های مکتوب و غیر مکتوب بهره مند است  و به دلیل گستردگی زیر ساخت های مخابراتی بالاترین آمار کاربران اینترنتی  را دارد ،  که از این حجم گسترده می توان  برای بالا بردن حرکت توسعه ای استفاده کرد.

رسانه های دارای مجوز در مازندران این استان را یکی از فعالترین نقاط کشور در حوزه رسانه بدل کرده اند  ، اما جای سوال اینجاست چرا این استان کماکان  از رشد و توسعه ای که شایسته آن است  محروم مانده و نقش رسانه ها در این عقب ماندگی و عدم تو سعه چیست؟

مازندران متاسفانه با دارا بودن امکانات بسیار خدادادی هنوز از روند توسعه جامانده به طوری  که نبود توسعه را می توان در ضعف مدیریت در رده های مختلف ،ملزم ندانستن در اجرای طرح ها و برنامه های توسعه ای، نداشتن نگاه سیاسی ،اجتماعی و فرهنگی مشترک در زمینه توسعه یکسان و همه جانبه استانی ، نگاه بخشی گرایانه به  روند توسعه ،نداشتن  تعامل سازنده در زمینه رشد اقتصادی و بی توجهی به معیشت عمومی و رفاه اجتماعی  به خوبی ملاحظه کرد.

محروم بودن از امکانات گردشگری دریایی،نداشتن منطقه آزاد،استفاده نکردن از موهبت های خدادادی در زمینه صنعت گردشگری،مدیریت نکردن بهره مندی و سود آوری  از حجم بالای گردشگر از نکاتی است که در روند عدم توسعه یافتگی مازندران به چشم می آید.

علاوه بر این موارد آمار بالای بیکاری و آسیب های اجتماعی که در نتیجه عدم توسعه این استان رو به گسترش است نشان از نبود عزمی جدی برای برون رفت از بن بست ایستایی و رکود استانی است جزامی که به تدریج  شکل این استان را از قواره می اندازد .

با این اوصاف  وجود رسانه های نقاد و کارشناس  که نسبت به امور توسعه ای بی تفاوت نباشد به خوبی احساس می شود روشی که بسیاری باید آن را سر لوحه فعالیت های ارتباطی خود و انتقال مفاهیم توسعه ای قرار دهند و با دیدی باز به مسائل نگاه کرده  و با تحلیل و ارائه راهکار مناسب مدیران استانی را برای انجام بهتر امور یاری رسانند و تعارفات و ملاحظات را کنار گذاشته و بی پرده با مسئولان روبرو شوند و مطالبه گر خواسته های عمومی باشند عملکردی که بی شک می تواند با نتایج مثبت مازندران را از بختک توسعه نیافتگی نجات دهد.