خبرنگارزن مستقل

این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.

خبرنگارزن مستقل

این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.

گزارش وارش از روستای تاریخی و گردشگری زروم در هزار جریب نکا:


زروم گنجواره ای سر سبز در بهشت شمالی


سکینه نوری تیرتاشی


یکی از روستاهای هدف گردشگری نکا که در قسمت جنوبی این شهرستان و بر بلندای  کوههای سرسبز جای گرفته است؛  روستای «زروم »می باشد به گفته اهالی نام این روستا برگرفته از کلمه زر به معنای فلزی گرانبها  است و زروم به معنای  مکانی  بر نشسته  روی گنج است    که در زمانهای دور  رومی ها برای بدست آوردن آلیاژی که طلا در آن وجود داشت به این مکان می آمدند ؛ هر چند  سند تاریخی برای اثبات این وجه تسمیه  وجود ندارد اما کنده کاری و حفاری های  غیر مجاز فراوان  در اطراف قبرستان تاریخی و حمام این روستا گفته محلی ها را تایید می کند .

زروم  همچون  گنجواره  ای سرسبز در فاصله 68 کیلومتر ی  شهر نکا واقع شده که با طی کردن مسیری بر فراز  کوههای پوشیده از کلزا ، گندم و درختان جنگلی کنار هم رج شده به ورودی این روستا خواهید رسید که با زمین های زراعی شالیزاری به صورت  پلکانی  آغاز می شود .

در ورودی این روستا پلی  بروی رودخانه وجود دارد که  از آب آن برای آبیاری مزارع اطراف استفاده می شود و  این پل راه ارتباطی با روستا را هموار می سازد.

هنگام ورود به این محوطه روستایی  تابلویی زرد رنگ دو زبانه به چشم می خورد که  با نوشتاری بدین مضمون «با مشارکت و همکاری اهالی روستای زروم و نهادهای محلی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی پروژه بهسازی روستا را طی سالهای 94 تا 95 اجرا نموده است این پروژه در جهت کمک  به توسعه روستا شامل احداث پارک، جداره سازی، محل استقرار مسافر در مجاورت رودخانه ،پل عابر، سکوی قالیشویی، تنور عمومی و حفظ فضای سبز می باشد » از مسافران استقبال می کند.

 صبح یک روز بهاری بود که آفتاب به سر شاخه های جنگلهای جنوبی روستاهای هزار جریب نکا سلام می کرد و اشعه های زرد رنگ  آن شکوفه های درختان  زروم را قلقلک می داد ؛ به  دعوت اداره کل  بنیاد مسکن انقلاب اسلامی مازندران  به  زروم رفتیم تا  ساعتی را در کنار مردم این روستای جنگلی بگذرانیم.

 وارد روستا که شدیم اولین نکته ای که توجهم را به خود جلب کرد کوچه های سنگفرش شده  ای بود که  کل روستا را به هم امتداد می داد و متصل می کرد . چشم را که می چرخاندی خانه های زیبا سازی شده با معماری سنتی و طرحهای بومی به چشم می خورد که  گلدانهایی پر گل  بر ایوانهای آن  آویزان بود .

اغلب خانه های روستایی زروم در دو طبقه و به سبک معماری قدیم  در اتاقهای کنار هم چیده شده ساخته شده بودند که دیوارهای کاه گلی آنها را از هم جدا می کرد و  ایوانی باریک آن را  به هم متصل می ساخت و پنجره های چوبی   تعبیه شده که به طور زیبایی  رنگ آمیزی شده  بودند  دریچه ای  از خانه به  کوچه را بوجود می آورد و نور خورشید را به اتاقها دعوت می کرد.نما ی چوبی و کاهگلی  خانه های بومی  بهسازی شده بودند و با   ملاتی با کیفیت نماکاری و نقاشی   روی آنها صورت گرفته بود رنگهای سبز، بنفش  و قرمز با  همخوانی  خوبی  منظره زیبایی را جلوی چشمان گردشگران و بازدید کنند گان  قرار می داد و وجود ایوانهای زیبا با ستونهای چوبی و دو شاخه ، معماری معمول این روستا را به تصویر می کشید.

صدای  ساز  چشمه  روانی که از وسط زروم عبور می کرد همچون  سمفونی آرام بخش  فضای روستا را  پر نشاط می ساخت . زنانی با چادرهای گلی بر سر از میان درهای روستا  با چشمان مهربان خود ؛ غریبه هایی  را که در میان کوچه ها راه می رفتند و نگاهشان را به خانه های روستایی زیبا می انداختند  ؛ به تماشا می نشستند و آینده روستا را در قامت این گردشگران ترسیم می کردند .

فاطمه اولین زنی بود که در مرکز روستا با او روبرو شدیم  او که از زمان چشم گشودن در این دنیا  در زروم  زندگی می کرد .از تغییرات  مثبت این روستا به ما می گوید:« زروم دیگر  خالی از سکنه شده بود و همه اهالی از این روستا به شهر ها مهاجرت کرده بودند وکسی حاضر به زندگی در اینجا نبود ؛ سالها تنها  افراد کهنسال در اینجا  زندگی می کردند اما  از سال گذشته که  طرح هادی روستایی اجرا شد  این روستا جان دوباره ای گرفت  و گردشگران زیادی برای گذراندن روزهای تعطیل به زروم می آیند؛ حتی افرادی که سالها از این روستا دور بوده اند با شنیدن خبر  تغییراتی که  در این روستا ایجاد شد به روستا بر می گردند و زمین های رها شده خود را سرو سامان می دهند .»

وی که در فصل تابستان   با فروختن گردو به گردشگران منبع در آمدی برا ی خود ایجاد کرده بود ؛افزود:« اینجا زنان محلی آش درست می کنند و با پختن  غذاهای بومی،  نان محلی  و چاشنی هایی همچون  « اسبه حلوا »«آرد حلوا»«برنج حلوا» از گردشگران پذیرایی می کنند و همینطور هم منبع در آمدی برا ی خود و خانواده ایجاد می کنند.»

فاطمه را که با هزار امید به آینده ی روستا به گردشگران و بازدید کنندگان  نگاه می کرد ؛ ترک کردیم وبه  سمت رود خانه ای جاری شده از وسط زروم به راه افتادیم روی پل گردشگران از خود عکس های یادگاری می گرفتند و  بعضی هم پاهایشان را به آب می زدند و فریاد شادی سر می دادند.به سمت یکی از گردشگران  رفتم  تا از  او سوالهایی بپرسم.

*سلام اگر تمایل دارید خود را به ما معرفی کنید  و بفرمایید از کجا آمده اید.

-محمدرضا هستم و به همراه خانواده و مهمانهایمان که اهل نیشابور هستند از شهرستان نکا به اینجا آمدیم.

*کی تشریف آوردید و تا چه زمانی در روستا مستقر هستید؟

-دیروز  پنج شنبه آمدیم و بعد از ظهر جمعه بر می گردیم

*شب را در کجا گذارندید؟

-خانه ای کرایه کردیم و در آن ماندیم

*قیمت  اتاقها و خانه های اجاره ای چطور است؟

-اتاق اگر باشد سی  تا سی و پنج  هزار تومان است و خانه دربست  شبی هفتاد تا هشتاد هزار  تومان

*از سفرتان راضی بودید ؟

-بله

*آیا سالهای قبل هم به اینجا آمده بودید؟و نظرتان در خصوص اجرای طرح هادی گردشگری در این روستا چطور است؟

- بله؛ من  قبلا به این روستا آمده بودم اما وضعیتش خیلی داغون بود  اما از وقتی که تغییرات و اجرای  طرح  هادی انجام شد تعریف آن را زیاد شنیدیم و به همراه مهمانان و دوستانمان به اینجا می آییم.

*آیا نظری در خصوص  این روستا دارید  که بخواهید بیانش کنید ؟

-برای نگهدای بهتر و جذب گردشگرخیلی خوب  می شود اگر  روی فرهنگ مردم هم کار شود و برای شوراو دهیاری ها کلاس های آموزشی در این خصوص گذاشته شود  و امکانات رفاهی بیشتری  بیاورند مثلا بازارچه بزنند  تا از گردشگران پذیرایی بهتر انجام گیرد .او این حرف را زد و با مهمانانش به گردش در زروم ادامه داد.

اگر در گذشته نیز به این روستا مسافرت می کردید؛وضعیت بسامان شده و  تغییرات محسوس آن را به چشم می دیدید. روستای سوت و کور چند سال پیش حالا همیشه پر از صدای شادی مردمی است که به امید آینده ای بهتر از سرسبزی و آرامش روستایی استفاده  می کنند.

مرغ و خروسهای محلی و اردکهایی که در میان آب می جنبیدند در کنار درختان گردوی  چند صد ساله  منظره ای بکر از  زندگی روستایی در بهشت شمالی بود که در جلوی چشمانمان خودنمایی می کرد . گویی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی مازندران توانسته  با اجرای طرح هادی علاوه بر زیبا سازی و بهساز ی همراه با وفاداری به معماری محلی و کالبد روستایی ،سبک کهن  و ارزش تاریخی آن را حفظ کرده و این روستا را به عنوان مکانی  با هدف گردشگری برای بازدید کنندگان فراهم سازد.

  سنگفرش زیبای کوچه ها و رنگ آمیزی بسیار خوب خانه ها و ستونهای چوبی آن آنقدر جلب توجه می کند که با خود حس می کردی  اینجا همان بهشت گمشده ای است که مدتها به دنبال آدرس آن می گشتی.

در کنار رودخانه و زیر سایه درختان چند صد ساله گردو تنوری تعبیه شده بود که گرمای برجا مانده از آتش به خاکستر نشسته آن  از  پختن نان محلی خبر می داد؛ روبروی این تنور خانه ای بزرگ قرار داشت که درب چوبی آن با کوبه ای زنجیری شکل  باز مانده بود و سگی در کنار آن آرمیده بود  وارد خانه که شدیم لیلا صاحب خانه از ما  استقبال کرد و از روی ایوان خانه به ما سلام داد .

لیلا که  از  ورود گردشگران به روستا راضی به نظر می رسید ؛گفت: « سه اتاق دارم که برای گردشگران آماده کرده ام و شبی سی و پنج  هزار تومان به مسافران اجاره می دهم .»

وی که با خوشرویی  جواب می داد گفت: « مسافرهایی از جنوب کشور هم داشته ام و در تعطیلات عید و آخر هفته ها مسافران به این روستا می آیند و من علاوه بر اتاق برای آنان غذا آماده می کنم .»

لیلا از ما برای دیدن اتاقهایش دعوت کرد ؛ اتاقهایی چهار گوش با پنجره های چوبی کوچک و بخاری های هیزمی نمای بومی  روستا را در کالبد سادگی ترسیم می کرد ؛ پنجره های اتاق توسط پارچه هایی با گلدوزی های سنتی پوشیده شده بود و تصویر منتسب شده به کودکی پیامبر اسلام و عکسهای خانوادگی سیاه و سفید روی دیوارها  به همراه بالش های قرمز رنگ  تمام  وسایل اتاقهای اجاره ای لیلا بود .حیاط بزرگ و طویله ای که در گوشه آن وجود داشت نمودی از زندگی ساده روستایی بود که می توانست علاقمندان به بوم گردی را راضی کند.

 وقتی روز به نیمه می رسید از او خداحافظی کرده  و به سمت زمین های شالیزاری اطراف روستا به راه افتادیم .سعید جوان سی و دو ساله ای بود که به همراه  چند مرد دیگر مشغول بیل زدن زمینی شیب دار بود که در همجواری زمین های پلکانی شالیزاری قرار داشت به سمتش رفتم تا با او صحبت کنم. وی که دستانش را روی صورتش می کشید و دست از بیل زدن بر نمی داشت  گفت:« ساکن زروم نیستم اما اصالتا  اهل اینجا هستم و امروز آمدم  تا در زمین خود درختان گیلاس ،گلابی و سیب بکارم .»

از او در خصوص  زروم پرسیدم و از وی خواستم توضیحاتی در این خصوص بدهد و او  ادامه داد :« زروم روستای تاریخی است  و آب و هوای خوبی دارد از وقتی که بنیاد مسکن این روستا  را  با اجرای طرح هادی  بهسازی کرده  بیشتر به اینجا می آییم و حتی مهمانهای خود را هم برای استفاده از این فضا به اینجا می آوریم .»

وی می گوید:«  از آنجایی که توان مالی مردم این روستا پایین است با دادن وام هایی با بهره کم می توان مردم را ترغیب کرد که برای احداث مراکز  خدمات دهی به گردشگران  اقداماتی  را انجام دهند   مطمئنا  وجود مراکز خدمات دهی بهتر برای استفاده گردشگران توسط مردم روستا  و اتاقهای بیشتر برای اقامت گردشگران از مسائلی است که میتواند در جذب گردشگر و بازدید کننده  این روستا اثر گذار باشد.»

علی که در روستا به برات معروف است  اما یکی دیگر از اهالی زروم است که همچون افراد دیگر روستا که در زروم ساکن هستند کشاورزی می کند ؛ وی می گوید:« اغلب  اهالی ساکن در روستا پیرمردو پیرزن هستند و تنها من و سه چهار نفر دیگر از دهه پنجاه هستیم که جوانتر بوده و در روستا ساکنیم .»

وی ادامه می دهد:« این روستا چند صد سال قدمت دارد و  از عمر حمام تاریخی  آن بیش از ششصد سال می گذرد  این حمام با لوله های  سفالی آبرسانی می شد که در طول زمان  زیر گل و خاک مدفون شده بود و پس از کنده کاری ها بیرون آمد. زروم حدود هزار تا دو هزار هکتار مراتع و مزرعه دارد وحدود  40 خانوار  در این روستا ساکن هستند  »

برات کاظمی در پاسخ به سوالم می گوید:« دو فامیل کاظمی و سلطانی بیشترین تعداد افراد را در این روستا شامل می شوند و افراد منتسب به این فامیل اغلب اهل روستای زروم هستند .»

آفتاب که از نیمه آسمان گذشته بود ؛ ما در پایان برنامه بازدید از روستای زروم به گفتگو با خلیل محمد پور پرداختیم که از زمان اجرای طرح هادی زروم همواره همراه مسئولان بوده و در جریان امور بهسازی قرار داشته است .او که  بتازگی  از  زمین کشاورزی  خود برگشته بود ؛ به ما گفت:«اجرای سنگفرش، دیوار سازی ،پل سازی،سنگ چین و گلکاری  از جمله کارهایی بود که بنیاد مسکن  استان  برای زروم انجام داده است. بنیاد مسکن وقتی به روستا آمد زروم بهم ریخته بود و کسی به اینجا نمی آمد اما با اجرای طرح و تمیز کردن و انجام  عملیات اجرایی این روستا بسیار زیبا شده است ؛بنیاد خیلی زحمت کشید .»

وی که برادر یکی از اعضای شورای روستای زروم است ؛ادامه داد:« بعد از اجرای  مرحله اول این طرح روزی 50 تا 100 گردشگر و بازدید کننده به زروم می آیند و این روستا امروز که تعطیلات آخر هفته است خودتان می بینید که چقدر شلوغ شده است .حتی پیش آمده گردشگری از آمریکا هم به اینجا آمد و از زیبایی های اینجا بسیار راضی بود .»

خلیل محمد پور که چهره او زیر آفتاب تابان خسته به نظر می رسید؛ افزود: « می توانم بگویم که زروم یکی از زیبا ترین روستاهای مازندران است و اگر این روستا از طریق رسانه ها به مردم معرفی شود گردشگران بیشتری از مواهب و زیباییهای طبیعی آن بهره می برند.»

صحبت های خلیل محمد پور کشاورز زرومی که تمام شد سنگفرش ها ی زیبایی را که با ساماندهی هسته اصلی روستا بسیار به چشم می آمد ؛ همراه با  بافت های با ارزش روستایی که در بلندای جنگلهای شمال قرار داشت تنها گذاشتیم و خستگی راه را به آب انداختیم و راهی شدیم .

 بی شک با توجه به ارتقاء کیفی عرصه های روستایی  همچون زروم  برای گردشگری  می توان به تولیدات  بومی و شناسایی هر چه بهتر ظرفیت ها و بالا بردن بهره وری از  چرخه بوم گردی به حفظ و نگهداری میراث بومی پرداخت و چرخ پوسیده گردشگری را دو باره به راه انداخت .

 

 

 

 

 

.

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد