فرعی زدگی

سکینه نوری تیرتاشی

پاییز هزار رنگ هم فرا رسید و برگهای درختان  اگر چه به کندی اما  ناامیدانه پاییزشان را فریاد می کنند و هوای خوب و فضای فرح بخش مازندران همیشه میزبان مهمانانی از جای جای میهن عزیزمان است.

گردشگری پاییزی هم زنگ آغاز خود را با روزهای تعطیل  شش ماه آخر سال می نوازد و مهمانان مازندرانیها حتی برای مدت کوتاهی هم شده هوای پاییزی و آسمان آبی اینجا را از دست نمی دهند  اما  بهره مازندرانیها از این مهمانان چیست؟

مدت هاست ما مازندرانیها بومیانی نا خشنود شده ایم  و از ترافیک  راهها، و مستهلک شدن جاده های استانمان  وویلاهای رشد یافته در شالیزارها و  زباله های  برجای مانده گله مندیم این اتفاق زمانی افتاد که  نتوانستیم از این همه امکانات خدادادی که برای ایجاد آن زحمتی نکشیده ایم برای بالابردن سطح رفاه اجتماعی استان و کاهش معضلات آن  سودی ببریم و آنقدر  خود را مشغول کشمکش های سیاسی  و مدیریتی داخل استان  نشان دادیم که از اصل موضوع جا مانده ایم.

وجود این همه امکانات خدادادی  همچون دریا ، جنگل  و هوای  پاک  برایمان عادت شده و حتی نتوانستیم به خوبی آن را مدیریت و  از آن کسب در آمد کنیم و پس از آن دچار نوعی سرخوردگی و نا امیدی از این اتفاق گشته ایم و آن را تهدیدی برای زندگی هایمان می دانیم به طوری که آمار غریق هایمان  را می شماریم و سالگرد سیل هایمان را همواره یاد آوری می کنیم.

اگر چه با وجود نمونه های مشابه زیاد در  جوامع پیشرفته  برای استفاده و بهره مندی از این امکانات الگوهای فراونی وجود دارد که می توانیم آن را با فرهنگمان تعدیل کرده و از آن بهره ببریم اما همواره در جهت تضعیف داشته هایمان بر آمدیم  و در این زمینه به اجماع مناسبی نرسیده ایم.

حتی گردشگری را  نیز در تابستان خلاصه کرده ایم فارغ از اینکه مناظر بکر مازندران در پاییز ، کوهها و تپه های برفی زمستانی آن می تواند  جای مناسبی برای فضای گردشگری پاییزی و زمستانی  باشد.

کمتر کسی را می توانید پیدا کنید که خاطره ای از دریا کنار و جنگلهای شمال نداشته باشد اما ما مازندرانیها هنوز با حافظه خودمان در این زمینه کنار نیامده ایم که فرهنگ مراقبت از این امکانات خدادادی مان را بالا ببریم و بتوانیم با استفاده از روشهای نوین گردشگری  وسرمایه گذاری و بهره وری مناسب در این بخش آن را به عنوان صنعت در این استان استفاده کنیم  صنعتی که مواد اولیه آن مهیاست و آماده بهره برداری و سود دهی  و تبدیل آن به  منبع در آمدی استان است به  گونه ای که از این فضای خدمات دهی صرف خارج شده و به سوددهی برسد و  این استان را از این جزام بیکاری نجات دهد  تا فرهنگ و گفتارهای ما سوژه سناریو نویسی نگردد.

 ما دچار غرب زدگی  و یا شرق زدگی نشده ایم اگر چه  می توانستیم از نظم و وجدان کاری بالای آنان درسهای زیادی بگیریم و از بسیاری از روشهای مطلوب مدیریتی آنان بهره مند شویم اما نتوانستیم و دچار نوعی فرعی زدگی شده ایم .

آنگونه که همیشه تکرار می کنیم اما عمل نمی کنیم همیشه فریاد میزنیم اما نمی شنویم و اگر کسی طرحی و برنامه ای هم ارائه دهد  فریاد وا اسفا سر می دهیم  که جنگلمان را بردند  آب دریایمان را خوردند اما  در تفریحات و یا حتی زندگی روزمره خانوادگی  خودمان بیشترین آسیب را به آن می زنیم و اینگونه می شود که حتی نتوانسته ایم در طول سالیان متمادی بهره برداری مناسب و اصولی از امکانات خود داشته باشیم و  یا نقاط آسیب دیده را ترمیم و بازسازی کنیم و حتی این امکانات خدادادی و بارشهای مطلوب مان  را تهدیدی برای زندگی خود می دانیم فارغ از اینکه ما ، محدوده  بکر طبیعت را دچار مشکل کرده ایم.

و حالا دنبال راه حلی برای آن می گردیم و مدت هاست از سود  داشته هایمان محرومیم.آنچه که  جای خالی آن  بیش از پیش احساس می شود  بالابردن  فرهنگ عمومی جامعه  برای  استفاده از منابع و ظرفیتهای گردشگری  و  نگهداری از این  منابع پر بار محیط زیست و احساس مسئولیت نسبت به داشته هایمان است  و ایجاد این فضا که در صورت مراقبت نکردن  و بهره وری مناسب  از این منابع تکرار نشدنی شاید فاجعه ای در زمانی نه چندان دور در انتظار استان باشد.