خبرنگارزن مستقل
این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.خبرنگارزن مستقل
این سایت به آزادی بیان احترام میگذارد و در چارچوب قانون ،اخلاق و نظام اسلامی گام برمیدارد.۹۸ درصد زنان تهرانی گوشی شوهر خود را چک می‌کنند
به گزارش آنا، دکتر فرشته روح‌افزا عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور این خبر را در هفدهمین مراسم ازدواج دانشجویی دانشگاه پیام نور استان اصفهان بیان کرد.
اهم اظهارات وی بدین قرار است:
مدل زندگی در جامعه کنونی ما مدل زندگی صحیحی نیست و اگر مدل زندگی اسلامی در جامعه ما وجود داشت زندگی های مشترک بهتری میان زوجین بود.
درست است که دنیای غرب در تکنولوژی از ما پیشرفته تر هستند و ما به دلیل آنکه بشر نیاز به پیشرفت دارد می بایست از آنها علم بیاموزیم ولی این دلیل نمی شود که در مباحث سبک زندگی ما بخواهیم از آنان تقلید کنیم چرا که آنها خود در این مسائل با مشکل مواجهند و در مسائل خانواده به صورت علمی پیشرفتی نداشته و موفق نبوده اند.
اگر بخواهیم سبک زندگی اسلامی را برای شروع یک زندگی مشترک انتخاب کنیم نمی توانیم قسمتی از آن را حذف کنیم و فرهنگی غربی جایگزین آن کنیم چرا که اینگونه شیوه ها برای زندگی به نتیجه نمی رسد و باعث پاشیده شدن زندگی ها از هم خواهد شد.
مدل زندگی در جامعه ما مدل زندگی اسلامی نیست و نشأت گرفته از سبک زندگی غربی است که در آن نگاه به "زوجیت" جایگاهی ندارد و این خود باعث جدایی پس از ازدواج خواهد بود.
البته قوانین خوبی هم در دولت های غربی وضع شده که امنیت در ازدواج ها را بالا می برد؛ برای مثال قانونی که می گوید نصف درآمد حاصل از دست رنج شوهر متعلق به همسر او خواهد بود. حدود 70 درصد از خانواده های آمریکایی به صورت قراردادی زندگی می کنند و متعهدانه با هم ازدواج می کنند.
دوره نامزدی در فرهنگ جوامع غربی گاها تا 15 سال یا بیشتر ادامه می یابد و ممکن است زوجین هنوز برای ازدواج اطمینان کاملی نداشته باشند حتی اگر دارای فرزند هم شوند و عقد نکرده باشند به زندگی خود ادامه می دهند تا شاید پس از آن به کلیسا بروند و مراسم ازدواج خود را برگزار کنند.
در فرهنگ غربی به دلیل اینکه زوجین از انتخاب خود مطمئن نیستند رابطه های عاطفی ناپایدار شکل می گیرد، حال اینکه ریشه ناپایداری عاطفی چیست و این ریشه ها در فرهنگ ما هم وجود دارد یا خیر بحث قابل توجهی است که نیاز به تحقیق و بررسی دارد.
یکی از مشکلات عمده طلاق در ایران عدم اعتماد بین زوجین و خیانت به یکدیگر است، آمارهای تکان دهنده ای در این زمینه ها وجود دارد که گویای چنین مشکلاتی است؛ 98 درصد از خانم های تازه ازدواج کرده در تهران گوشی موبایل همسر خود را چک می کنند و دائما از همسر خود می پرسند: "کی بهت زنگ زد؟"، "به کی پیامک دادی؟" و ... که این موضوعات متأسفانه یکی از عوامل اصلی طلاق در ایران می باشد.
طبیعی است که در هر موضوعی از زندگی بخواهیم رفتاری را الگو قرار دهیم می‌بایست دستاورد های آن الگو را هم بپذیریم و چون ما در ایران عمدتاً روش غربی را برای زندگی جامعه خود در نظر گرفته ایم باید منتظر دستاورد آن که بالا رفتن آمار طلاق است باشیم.
مشکل دیگری که در دنیا وجود دارد این است که هویت بسیاری از کودکان به دلیل عدم ازدواج والدین نامعلوم است و حدود 20 میلیون فرزند در دنیا وجود دارند که پدران خود را نمی شناسند، این موضوعی بود که چندی پیش باعث شد تا یکی از این کودکان 17 نفر را در مدرسه ای در آمریکا بکشد چرا که به گفته خودش مادر او تا کنون 5 مرد را به عنوان پدر به او معرفی کرده و بعدا هم در دادگاه گفته که بی تقصیر است.
همچنین آماری در سال 2007 منتشر شد که در سال رقمی بالغ بر 1714643 کودک (در جهان) از زنان ازدواج نکرده متولد می شوند و آماری غیر رسمی و نگران کننده هم از ایران درباره سقط جنین گویای مرگ روزانه 1000 انسان به وسیله سقط جنین است.
آماری دیگر از کشور آمریکا متوسط مردم آمریکا عمده عمر خود را در زندگی ازدواج نکرده به سر می برند و موفق به ازدواج نمی شوند. راضی نشدن به یک نفر در زندگی مشترک یکی از مهمترین مشکلات خانواده در غرب است.
متأسفانه دختران در ایران به دلیل بالا بردن سطح توقعات خود در ابعاد مختلف تحصیلی، مادی و ... موفق به ازدواج نشده و آمارها نشان می دهند که بالای 70 درصد از دانشجویان دختر مقاطع دکتری مجرد می‌مانند و نیمی از دخترانی که وارد دانشگاه می شوند موفق به ازدواج با هم کُفو سطح تحصیلات خود نمی شوند که فاصله سطح تحصیلات باعث سرکوب‌های خانواده و نهایتا به طلاق منجر می شود.
امروز روز خبرنگاره
****توی این دوره زمونه یه خبرنگار مستقل بودن مستلزم دادن هزینه های زیادی از زندگی هستش اما وقتی به پشتم نگاه می کنم می بینم که می ارزه
****برای بودن و نوشتن از همه اونهایی که فریادشون به جایی نمی رسه و ناامیدانه به یه روزنامه نگار پناه میارن
****بودن و نوشتن ا زهمه چیزهایی که بیان اون می تونه جامعه بهتری برای همه بسازه نوشتن از چیزهایی که هر کسی جرات بیان اونها رو نداره
****از همه کسانی که این روز رو به هر طریقی تبریک گفتن ممنونم
خبرنگار مستقل
یک نفر امروز بر می گردد
اختصاصی/تقدیم به سردار شهید محمد نوری تیرتاشی و شهدای غواص؛همیشه اینطور نیست که مسافرها به خانه باز گردند بعضی وقت ها هم مسافرها به مقصد ابدی خود می رسند و راه خانه تنها خاطره ای برای بازگشت ابدی او خواهد بود . مثل نگاههای مادری که به کوبه در چوبی خیره مانده و پدری که حالا دیگر معنی پرواز ابدی را سالهاست که با نبودنت معنا کرده است همیشه هم روزگار بر وفق مراد آدم ها نیست گاهی دلشان آنچنان روی تنشان سنگینی می کند که تنها بوی معطر شما می تواند آرامش از یاد رفته را به خاطر برگرداند .
وارش نیوز ـ سکینه نوری تیرتاشی: زن چادر سیاهش را روی سرش کشید وقتی عکس تو توی دستانش تکان می خورد با نوک چادر اشکهای داغش را پاک می کردو دست روی تابوت های سبک پشت ماشین می کشید و همه آنها را بو می کرد تا یاد تو را زنده کند .پیرمردی هم با ریش های سفید شده کناری ایستاده بود ووقتی شانه های پایین افتاده اش از دوری تو می لرزید به یادگارهای بازگشته نگاه می کردو از لا بلای جمعیت نگاهش را روی شهدا می کشاند و با آنان توی دلش وداع می کردو سراغ تو را از تک تکشان می گرفت و به حال پدر و مادر هایشان غبطه می خورد و آرزو می کرد جای آنان می بود تا حالا می توانست باقی مانده پیکر فرزندش را در آغوش بکشدو به آرزوی خود برسد آرزویی که سوی چشمانش را روز به روز می گرفت و به سرانجام نمی رسید.
بارها و بارها عکس های یادگاری از جبهه را از لای نامه های فرستاده باز می کرد و می خواند و دوباره می بست و توی صندوق قایم می کرد تا روزی که برگشتی همه اینها را به تو نشان دهد همان روزی که هنوز نیامده است و حالا همه نامه هایت زمان را توی صندوق زندانی کردند تا آمدنت را به انتظار بکشند .
چه روزهایی می گذشت که همه جوانهای شهر را در شمایل تو می دید و تو را در وقت تحویل سال روی سفره دعوت می کردو هنوز هم جای تو را در خانه می انداخت و نبودنت را باور نمی کرد.همان روزهایی که روزگار گرد های خاکستری را لای موهای مرد پاشید و سوی چشمهایش را آرام آرام گرفت .
همیشه اینطور نیست که مسافرها به خانه باز گردند بعضی وقت ها هم مسافرها به مقصد ابدی خود می رسند و راه خانه تنها خاطره ای برای بازگشت ابدی او خواهد بود . مثل نگاههای مادری که به کوبه در چوبی خیره مانده و پدری که حالا دیگر معنی پرواز ابدی را سالهاست که با نبودنت معنا کرده است همیشه هم روزگار بر وفق مراد آدم ها نیست گاهی دلشان آنچنان روی تنشان سنگینی می کند که تنها بوی معطر شما می تواند آرامش از یاد رفته را به خاطر برگرداند .
گوش کن سردار، سالهاست کیسه پشت موتور نامه رسان خالی از نامه های تو از جبهه است اگر چه شلمچه و غرب حالا تنها خاکریزهای خالی از تو و پر از خاطره است اما یاد تو هنوز توی کوچه پس کوچه ها و بالای تپه های روستا و حتی توی امامزاده چرخ می زند و خاطره بودن هایت با داستانها ی شجاعانه روی زبان می چرخد و عکس سر در ورودی روستا نشان از حضور همیشگی در یادها می دهد .
تو هم می دانی خیلی وقتها بعضی ها وقت رفتن میانه راه بر می گردند و به پشت خود نگاه معناداری می کنند و می روند و با لباس سبز رنگشان هر گز بر نمی گردند و حتی بدنشان را هم یادگاری نمی فرستند و هنوز تنها یادشان توی دلها تاپ تاپ می کند شاید این بار که عده ای از دوستانت از سفر بر میگردند تو هم همراهشان باشی و تنهایی چندین ساله خانواده را با یادت پر کنی و پاییز همیشگی شان را با بهار بیارایی.
سردار یادت باشد هنوز هم خیلی از چشم ها به ورودی همیشگی راه خانه ات خیره مانده است بارها خواب دیده ام چراغ به دست توی تاریکی شب آمده ای و تمام خیابان را روشن کرده ای و من مثل بچه ها دمپایی هایم را در استقبال از تو تو ی خانه جا گذاشته ام .
درباره توقیف هفته نامه "9 دی"
مروری بر عملکرد 9 دی حاکی از آن است که اصول حرفه ای روزنامه نگاری مانند انصاف، دقت و صحت در این هفته نامه اساساً محلی از اعراب نداشت و علاوه بر آن، مدام مصوبات شورای عالی امنیت ملی را نقض می کرد.
در این که با هر شخص حقیقی یا حقوقی قانون شکن باید برخورد شود تا نظم اجتماعی برقرار بماند تردیدی نیست ولی توقیف نشریه، کاری نیست که بتوان از آن دفاع کرد ولو آن که این نشریه متعلق به جریانی باشد که مورد پسند ما نیست.
پیشتر نیز گفته ایم و همچنان بر این موضع اصولی خود هستیم که باید سازوکارهای تنبیهی دیگری جز تعطیلی رسانه ها در مواجهه با اشتباهات، تخلفات و حتی جرائم آنها در پیش گرفت.
نکته اول این است که باید آستانه تحمل را بالا برد. خوشبختانه در دولت یازدهم این اتفاق رخ داده است ولی هنوز بدان اندازه نرسیده که بتوان بدان مباهات کرد.
در دولت قبل، هیچ رسانه ای حق انتقاد از مذاکره کنندگان را نداشت و رسانه ها حتی نمی توانستند زمانی که علیه ایران قطعنامه صادر می شد و کشور مرحله به مرحله در چاه تحریم ها فرو می رفت، انتقادی از وضعیت موجود داشته باشند ولی اینک فضا به حدی باز شده است که دهها رسانه مکتوب و اینترنتی علیه مذاکره کنندگانی که توانسته اند گامی مهم برای لغو تحریم ها بردارند، تیتر می زنند و حتی صدا و سیما نیز همراهی شان می کند.
با این وجود انتظار می رود روند افزایش آستانه تحمل همچنان بالا برود و مسوولان بدانند که پذیرفتن پست و مقام، مترادف است با در معرض انتقاد بودن. بنابراین، اگر تاب انتقاد - ولو ناوارد - را ندارند، اساساً نباید قبول مسؤولیت کنند. انتقاد پذیری و سعه صدر، لازمه مسؤولیت پذیری است و این اصل، درباره مسؤولان همه قوا صادق است.
نکته بعدی، نحوه برخورد با رسانه هاست. توقیف رسانه، بدترین و اشتباه ترین شکل ممکن در مواجهه با یک رسانه است. وجود یک یا چند مطلب یا تصویر - حتی مجرمانه - نمی تواند دلیل موجهی برای توقیف یک رسانه باشد. این درست مانند آن است که بانک ملی ایران یا بانک صادرات را بعد از ماجرای اختلاس سه هزار میلیارد تومانی توقیف می کردند ولی این بانک ها به حیات خود ادامه دادند و تنها با افرادی که درگیر جرم بودند برخورد شد و البته حق مطلب هم همین بود.
در رسانه ها هم باید این گونه باشد و به جای توقیف نشریه باید با متخلفان برخورد کرد و مجازات هایی مانند توقف انتشار برای مدت معین، جریمه نقدی و ... را در دستور کار قرار داد، همان طور که در دنیای نوین این گونه می کنند.
بستن نشریه، بستن ممر معاش کسانی که در آن نشریه کار می کنند -و همه شان نیز در تولید محتوا مشارکت ندارند- هست. همچنین توقیف هر نشریه، بی احترامی به مخاطبان آن است که افکار و رویکردهای سیاسی و اجتماعی خود را در آن نشریه دنبال می کنند.
موضوع بعدی، صلاحیت هیأت نظارت بر مطبوعات در خصوص توقیف مطبوعات است. هر چند قانون مطبوعات چنین حقی را به هیأت نظارت داده ولی واقعیت این است که این امر، خلاف نص صریح قانون اساسی است که به صراحت مقرر می دارد رسیدگی به جرائم مطبوعاتی در صلاحیت دادگاه مطبوعات آن هم با حضور هیأت نظارت بر مطبوعات است که باید به طور علنی برگزار شود.(اصل 168 قانون اساسی)
این در حالی است که هیأت نظارت بر مطبوعات، نه دادگاه است، نه متهم اجازه حضور و دفاع دارد، نه هیأت منصفه ای در کار است و نه به صورت علنی برگزار می شود!
البته هیأت نظارت طبق قانون موجود فعالیت می کند و حرجی از این بابت بر آن نیست؛ شگفت اینجاست که چگونه شورای نگهبان این قانون را تأیید کرده و چرا هیچ کسی به این رویه خلاف قانون اساسی انتقاد و اعتراضی ندارد؟!
با این اوصاف، توقیف نشریه 9 دی - که از منظر ما افراط گرا به شمار می رود - امری مذموم است. این نشریه و نیز همه نشریات اعم از اصلاح طلب و اصولگرا و مستقل، باید بدون هیچ واهمه ای فعالیت کنند و خود را در معرض قضاوت مردم قرار دهند. این برای جمهوری اسلامی برازنده نیست که هر از گاهی خبری از توقیف یک نشریه از آن برسد.
همایش بزرگداشت هفته جهانی تغذیه با شیر مادر
ایرنا- تهران- همایش بزرگداشت هفته جهانی تغذیه با شیر مادر روزیکشنبه با حضور شهیندخت مولاوردی معاون امورزنان وخانواده رییس جمهوری و دکترمورتزی نماینده یونیسف در ایران در محل دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد.*2*11*
